Adrenaline-junk uit de schaduw van Ocon en Verstappen: "Winnen had ik nodig om..."

Felix Rosenqvist won de Macau Grand Prix en laat weten dat verliezen op het stratencircuit geen optie was om zijn motorracecarrière verder te laten leven. De Zweed had de nodige moeilijkheden in het Europees Formule 3-kampioenschap en wist dat hij alleen met succes niet vergeten zou gaan worden.

De coureur van Mücke Motorsport laat in de week na de Grand Prix weten tegenover het Engelse Autosport: “In 2012 finishte ik achter Antonio [Felix da Costa]. Vorig jaar kwam ik slechts 100 meter ver op het rechte stuk voordat ik moest opgeven, dus ik startte hier drie keer van de eerste rij, deze keer werkte het eindelijk wel. Toen ik wakker werd zei ik dat het vandaag moest gebeuren. Ik dacht dat ik geen andere kans had.”

Ondanks dat de snelle coureur een teleurstellend seizoen had in het Europees kampioenschap, ging hij er vanuit dat een goed resultaat in Macau het tegendeel kon bewijzen. Dat de Zweed aan de wereld kon laten zien dat hij toch een topcoureur is.

De Formule 3-coureur vervolgt zijn verhaal: “Het is hard om gedurende een seizoen als dit in jezelf te blijven geloven, wanneer je worstelt om in de top 10 te komen. Nu heb ik mijzelf bewezen dat ik niet langzamer ben geworden, dat ik niets verleerd ben. Ik had gewoon een zwaar jaar, dat iedereen soms doorheen gaat, dus het voelt erg belangrijk en erg goed om dit aan een ieder te bewijzen. Alle groten zijn door zo'n dal heen gegaan. Om sterk te zijn heb je soms door zware 'shit' te gaan. Dat is belangrijk voor iedere atleet en ik voel me nu sterker.”

De Zweed laat zien dat hij dit jaar een echte vechter is op de stratencircuits, zo won hij in Pau en pakte de pole-position op de Norisring. Wanneer hem gevraagd wordt waarom de coureur daar zo snel is, zegt hij dat zijn ‘stomheid’ om van risico’s te genieten hem daarin helpen. Felix Rosenqvist laat weten: “Vanaf de eerste keer dat ik op stratencircuits reed, was ik altijd goed. Ik denk dat sommige mensen gewoon goed zijn op stratencircuits met een andere rijstijl. De weg heeft een V-vorm en je moet steeds op de juiste plaats blijven, weg blijven van de bulten. Het is anders rijden dan over Hockenheim, wat overigens ook moeilijk is. Maar ik ben ook een beetje gek. Ik ben een adreline-junk en dat helpt me zeker op deze erg listige banen.”